بحران ایران، حجم نقدینگی یا صفرهای پول؟

 

بیایید یک مثال زنیم، در آغاز هر سال عموما قیمت های کرایه تاکسی جدید تعیین می شود اما برای مسیری که نرخ هزار و 350 تومانی تعیین شده اغلب مسافران هزار و 500 می پردازند که دلیل آن هم رایج نبودن استفاده از پول خرد در کشور است درنتیجه عدد مورد بحث به سمت بالا گرد می شود.

 

این میان باید توجه داشت که این مشکل ناشی از پرداخت نقدی است و چنانچه مشتری پرداخت به شکل نقدی باشد، عملا این مشکلات هم برطرف می شود. به طور نمونه می توان به این مساله در پمپ بنزین ها توجه کرد که همه هزینه دقیق دریافت می شود اگر عابر بانک باشد وگرنه که در آنجا هم همه چیز به سمت بالا گرد می شود که به هر حال عموما به سود فروشنده است اما در ایران تا حدی هم پذیرفته شده است.

 

به نظر نمی رسد این موضوع را بتوان به شکل یک موضوع غامض دید و تورم هم چندان تغییر نمی کند. تورمی که کشور مدتهاست با آن دست و پنجه نرم می کند ناشی از افزایش نرخ نقدینگی است که بارها هم به آن پرداخته شده است. این را باید متوجه باشیم هر تعداد صفری که حذف شود هم مادامی که زمینه های رشد نقدینگی وجود داشته باشد، نرخ تورم عملا این سیاستها را ناکام خواهد گذاشت. باید از وابستگی به نفت کاسته شود و نرخ رشد نقدینگی هار شود.

 

با توجه به اینکه هم اکنون مشکل خاصی بر سر کشور سایه نیانداخته و هم اکنون مشکلات مردم رو به فرونی است، نباید مسئولان دستپاچه شوند. مشکلات مردم به جای خود درست است ولی نباید یادمان برود که چاره ای جز بهبود وضعیت نیست. این مبان حذغ صفرها تنها زمانی می توانست مهم باشد که شرایط کشور را حادی و مشکل ساز ببینیم که خوشبختانه فعلا چنین نیست. به همین دلیل نباید حذف صفرها را در این شرایط انجام داد چون زمینه های اصلی افزایش تورم در کشور وجود دارد و این نیز تدابیر هر دولتیس را نقش بر آب می کند.

 

/خبرآنلاین