رقیب بانک‌های سنتی بانک‌ها نیستند!
به سفارش هلدینگ فناوری اطلاعات بانک صادرات ( صاد )
به گزارش گروه تحقیق و ترجمه عصربانک؛ بانک‌های سنتی برای توسعه استراتژی‌های موثر جهت ابقاء در صدر، باید رقبای جدید خود را ارزیابی کنند که نقاط قوت و ضعف آنها در موضوعات کلیدی از جمله داده، اعتماد، هزینه، نوآوری، مقیاس و روش‌های پرداخت جدید چیست.
رقیب بانک‌های سنتی
بانک‌های سنتی، شاهد افزایش رقابت و تحول اکوسیستم پرداخت از سمت شبکه کارت‌ها، پلتفرم‌های پرداخت، بانک‌های دیجیتالی و رقبای بزرگ فناوری هستند.
موقعیت بانک‌های سنتی در بازار، با اعتماد بالای مشتری و مقیاس گسترده آنها حمایت می‌شود اما این مزیت‌های تاریخی را دیگر نمی‌توان موثر دانست.
اعتماد کنید. این جمله، یک مفهوم است و از انجام تراکنش‌های امن تا کاربرد داده‌های معتبر و انتظار روزافزون مشتریان در جهت رفع نیازهای آنها، را در بر می‌گیرد. روندهای آماری نشان می‌دهند که اعتماد مشتریان به سازمان‌های غیربانکی و سایر موسسات برای دریافت خدمات مالی رو به افزایش است.
مطالعه اخیر Oracle راجع به بانکداری دیجیتال که تقریباً مشتریان نسل Z و هزاره را به طور جامع بررسی نموده، نشان می‌دهد که 64% از آنها بانک خود را برای سپرده‌گذاری، وام و سرمایه‌گذاری پیشنهاد می‌کنند اما 56% نسبت به تغییر به سمت راهکارهای بانکداری ارائه شده توسط یک از شرکت‌های بزرگ در حوزه فناوری، اظهار علاقه‌مندی داشتند.
بانک‌ها در همه جای دنیا معدن طلایی از داده‌های مشتری دارند اما به منظور کسب سود، باید موثرتر از قبل از آن استفاده کنند. داده به خودی خود ارزش حقیقی ندارد، و سازماندهی، سرمایه‌گذاری و تحلیل موثر روی داده موجب تمایز کلیدی برای مشتری، محصولات و خدمات ارزش افزوده می‌شود.
از آنجا که بانک‌های سنتی، به دنبال تقویت قدرت خود و رفع چالش‌ها هستند، باید نقاط برتری در رقابت را نیز شناسایی کنند.
شبکه کارت‌ها
پرداخت‌های کارتی، مورد اعتماد میلیون‌ها مشتری و کسب و کار در سراسر جهان است و شبکه کارت‌ها، حجم عظیمی از تراکنش در مقیاس بالا را مدیریت می‌نمایند. رابط‌های برنامه‌نویسی نرم‌افزار (API) رمزنگاری شده Visa را در نظر بگیرید که مشتریان بانکداری را قادر می‌سازد به شاخصه‌های رمزنگاری شده دسترسی داشته و ساده‌تر آنها را یکپارچه‌سازی نمایند. مسترکارت نیز برقراری جریان رمزنگاری درون شبکه خود در آینده نزدیک را تایید کرده است.
پلتفرم‌های پرداخت – ایجاد اکوسیستم‌ها
با توسعه اکوسیستم پرداخت و افزایش حجم امور دیجیتالی، سازمان‌هایی مانند PayPal، Stripe و Square از پلتفرم‌های کوچک به کسب و کارهای با پلتفرم‌های جامع پرداخت تبدیل شده‌اند و خدماتی نظیر وام‌های کوچک و متوسط (SME)، خدمات شرکتی و اعتباری، ارائه می‌کنند که قبلاً توسط بانک‌ها انجام می‌شد.
پلتفرم‌های پرداخت، در مدیریت حجم بالا موثر بوده و ظرفیت طرح و پیشبرد نوآوری در بخش‌های خاصی از بازار را دارا هستند. پلتفرم‌ها برای استفاده از روش‌های جدید پرداخت، مانند ارز دیجیتال، سریع عمل می‌کنند و استفاده آنها از داده، به طرزی یکنواخت در حال ارتقاء است و این موجب ارائه خدمات شخصی‌سازی شده به مشتریان می‌شود.
بانک‌های نوین، اعضای جدید در صحنه
بهترین توصیف از بانک‌های نوین، معرفی آنها به عنوان بانک‌های بدون تجارب ناگوار، با زیرساخت قدیمی 50 ساله، دیوان‌سالاری نظام‌گسیخته و شعب گسترده است.
بانک‌های نوین، از طریق سوابق درخشان خود برای محصولات و خدمات مشتری مدار، موجب جنبش بازار شده‌اند و بر رفتار و تجربه مشتری تمرکز نموده‌اند. برای مثال Revoult سرمایه‌گذاری در سهام، به صورت کالا یا ارز دیجیتال را به مشتریان پیشنهاد می‌دهد و بستری ارائه می‌کند که به شما اجازه می‌دهد پول را به شکل ارز یا کالا ذخیره نمایید.
بانک‌های نوین همچنین از زیرساخت کم هزینه برای ارائه سریع محصولات به بازار، سود می‌برند و نسبت به موسسات قدیمی انگیزه بیشتری برای کاوش روش‌های پرداخت جایگزین دارند. مجدداً Revoult را در نظر بگیرید که انتقال آنی و بدون هزینه را با بیش از 28 ارز، به صورت رمزنگاری و کالا، امکان‌پذیر ساخته است و یا نئوبانک First Boulevard، که جزء اولین نئوبانک‌هایی است که از APIهای رمزنگاری Visa استفاده کرد تا مشتریانش قادر به خرید و فروش بیت‌کوین از طریق حساب‌های دیجیتالی خود شوند.
شرکت‌های بزرگ فناوری بازار بانکی و پرداخت را تصاحب می‌کنند
امروزه شرکت‌های بزرگ در حوزه فناوری (مثل گوگل، اپل، فیسبوک، آمازون)، اعضای قدرتمند و تصاحب‌گری هستند که بزرگترین تهدید احتمالی برای بانک‌های فعلی به حساب می‌آیند. یک نگاه به چین، که در آن Tencent و Alibaba از طریق WeChat و AliPay در آن موقعیتی برتر و حجم پرداختی عظیم را ایجاد کرده‌اند، برای بیدار نگه داشتن مدیران اجرایی بانک‌ها کافی است.
شرکت‌های بزرگ فناوری، علاقه‌مند به مقیاس بزرگ هستند اما تاکنون به ایفای نقش نسبتاً محدود مانند پوشش‌دهی خدمات از طریق پلتفرم‌های کیف پول موبایلی یا مشارکت با موسسات مالی در برخی امور اکتفا نموده‌اند.
یک مانع احتمالی این است که قوانین، فروش خدمات با سود پایین یا زیر قیمت، را برای شرکت‌های بزرگ فناوری سخت خواهد کرد. در این رابطه مثلاً نهادهای نظارتی در کمین بلندپروازی‌های فیسبوک در زمینه رمزنگاری نشسته‌اند که موجب تغییر نام تجاری Libra به Diem شده است.
بانک‌ها چگونه می‌توانند در فضای پرداخت رقابت کنند؟
واضح است که بانک های فعلی، تحت حمله قابل توجه و مداوم از سمت رقبای مختلف هستند و واقعیت این است که رقابت شدیدتر نیز خواهد شد. همانطور که جیمی دایمون، مدیرعامل J.P. Morgan عنوان می‌کند، بانک‌های فعلی باید «انتظار رقابت بسیار بسیار سخت و خشن در 10 سال آینده را داشته باشند». او در پاسخ به اینکه چرا J.P. Morgan تمرکز بر خرید فین‌تک و شرکت‌های حوزه فناوری را هدف قرار داده، گفت «رقابت جدید ما با اپل، آمازون، گوگل، وی‌چت و AliPay است نه سایر بانک‌ها».
بنابراین بانک های فعلی به منظور ارتقاء کسب و کار بر مبنای داده، افزایش اعتماد، کاهش هزینه‌ها، تحقق منافع گسترده، ایجاد نوآوری و پشتیبانی از روش‌های پرداخت جایگزین، باید بر ادغام یک استراتژی روشن و اجرایی با راهکارهای فناوری انعطاف‌پذیر و شرکای متخصص تمرکز نمایند.