جمله‌هایی که سخنرانان خوب هیچ‌گاه به‌کار نمی‌برند
عصر بانک؛اگرچه دشوار است که بلافاصله و به سرعت در سخنرانی برای یک جمع موفق شوید اما بسیار ساده است که در همان دقایق ابتدایی مخاطب خود را از دست بدهید و آنها را دلزده کنید. در این مقاله به جملاتی که ممکن است در ارائه‌ها جزو نقاط منفی باشد اشاره می‌کنیم.
1- پرواز من تاخیر داشته یا من خیلی خسته راه هستم و…
نمی‌دانم این مساله از کجا نشات می‌گیرد اما از هر پنج ارائه، یکی با بهانه شروع می‌شود؛ «آنها دیر به من اطلاع داده‌اند» یا «من خیلی خسته سفر هستم» و بهانه‌های مختلف دیگر که مخاطب واقعا علاقه‌ای به شنیدن آن ندارد. ما به‌عنوان مخاطب انتظار داریم که شما بهترین ارائه‌تان را داشته باشید. اگر احساس خستگی می‌کنید و نمی‌توانید بهترین عملکرد را داشته باشید شاید بهتر بود همایش را لغو می‌کردید. یک قرص بخورید، قهوه‌ای بنوشید و خستگی‌تان را بروز ندهید.
2- آیا صدای من را می‌شنوید؟
این روشی است که بسیاری از افراد صحبتشان را این طور شروع می‌کنند. سه‌بار به بلندگو ضربه می‌زنند و با صدای بلند می‌گویند: همه صدای من را می‌شنوید؟ انتهای سالن چه؟ و با لبخندی پوزش آمیز مشخص می‌شود که همه می‌شنوند، اما کسی دستش را بلند نکرده است. این وظیفه شما نیست که صدا را آزمایش کنید. افرادی برای این کار هستند (و اگر هم نبودند در خلال صحبت‌تان این آزمایش را انجام دهید). اگر شروع به صحبت کردید و متوجه شدید سیستم صوتی کار نمی‌کند خونسرد باشید و تا سه بشمارید و دوباره امتحان کنید. اگر بازهم صدا اشکال داشت به آرامی کنار سن بروید و از هماهنگ کننده بخواهید این موضوع را پیگیری کند. در این مدت به مخاطبان خود لبخند بزنید و اعتماد به نفس خود را حفظ کنید. همیشه فرض تان این باشد که همه چیز به درستی کار می‌کند، مگر اینکه خلافش ثابت شود که در این شرایط آرامش خود را حفظ کنید و منتظر بمانید تا درست شود.
3- من نمی‌توانم شما را ببینم چون نور درست در صورت من می‌تابد
بله وقتی شما روی سن هستید چراغ‌ها گرم و روشن هستند و دیدن مخاطبان کاری دشوار است، اما لازم نیست آنها این را بدانند. فقط به تاریکی خیره شوید. گهگاه لبخند بزنید و طوری رفتار کنید انگار که در خانه نشسته‌اید. اگر واقعا می‌خواهید آنها را از نزدیک ببینید خیلی عادی و راحت به سمت مخاطبانتان بروید، اما با دست روی پیشانی خود سایه بان درست نکنید که بتوانید آنها را ببینید؛ اما اگر می‌خواهید تعداد افراد را بشمارید یا اینکه از افراد سوال بپرسید مودبانه از نورپرداز بخواهید تا چراغ‌های اتاق را خاموش کند. حتی بهتر این است که قبل از شروع شدن کار با نورپرداز هماهنگ کنید که چه زمانی از آنها می‌خواهید که نور را کم یا زیاد کنند.
4- من در ادامه به آن خواهم پرداخت
اگر شما به مخاطبی برخورد کردید که مشتاق یادگیری و گفت‌وگو است به اصطلاح این موقعیت را سفت بچسبید و فرصت را از دست ندهید و از آن لذت ببرید. اگر کسی سوالی دارد که در اسلاید‌های بعدی به آن می‌رسید اسلاید‌ها را رد شوید تا به آن برسید و سوال را پاسخ دهید. اگر کسی آنقدر شجاع بود که دستش را بلند کند و سوال بپرسد با آغوش باز آن را بپذیرید و دیگر مخاطبان را نیز ترغیب کنید که چنین کاری کنند. هیچ وقت هیچ چیزی را به عقب نیندازید.
5- آیا این را می‌توانید بخوانید؟
این یک قانون متداول است که اندازه قلم (فونت) نوشتاری اسلاید‌هایتان را دو برابر میانگین سن افراد در نظر بگیرید. بله معنایش این است که اگر انتظار دارید مخاطبان شما حدودا 40 ساله باشند بنابراین میانگین اندازه قلم شما باید 80 باشد.
6- بگذارید من این متن را برای شما بلند بخوانم
هیچ وقت آنقدر متن داخل یک اسلاید قرار ندهید که افراد مجبور شوند برای خواندنش وقت صرف کنند. اگر هم یک زمانی چنین اشتباهی را مرتکب شدید آن را بلند برای مخاطبانتان نخوانید. بهترین کار برای از دست دادن توجه مخاطب قرار دادن متن زیاد درون اسلاید است. حقیقت این است اگر بیش از 4 کلمه در یک اسلاید داشته باشید اتفاقی که می‌افتد آن است که افراد شروع به خواندن آن می‌کنند و دیگر به حرف‌های شما گوش نمی‌دهند.
7- تلفن همراه، تبلت، لپ‌تاپ خود را خاموش کنید
روزی روزگاری بود که شما از مخاطبان تان می‌توانستید بخواهید تلفن همراهشان را خاموش کنند ولی دیگر آن زمان به پایان رسیده است. الان دیگر افراد گفته‌های نغز شما را در شبکه‌های اجتماعی نشر می‌دهند یا اینکه بر روی تبلت‌های خود نکات شما را یادداشت می‌کنند. شاید هم در حال بازی یا چک کردن فیس‌بوکشان هستند.
شما می‌توانید از مخاطبانتان بخواهید که تلفن همراه خود را بی‌صدا کنند، اما جدای از اینها شما باید اطمینان حاصل کنید که مطالبتان آنقدر جذاب هست که آنها لپ‌تاپ‌هایشان را ببندند و پلک هم نزنند، چرا که یک ثانیه را هم نمی‌خواهند از دست بدهند.ودرخواست توجه راهگشا نیست، به جای آن توجه را جلب کنید.
8- لازم نیست چیزی را یادداشت کنید یا عکس بگیرید، این فایل آموزشی بعدا برایتان ارسال می‌شود
خوب است که شما فایل ارائه را بعد از جلسه ارسال کنید، اما اگر ارائه خوبی باشد قاعدتا نباید نوشته‌های زیادی داشته باشد و داشتن آن برای مخاطبان چندان مفید نخواهد بود. نوشتن برای بسیاری از افراد راهی آسان برای به خاطر سپردن مطالبی است که شنیده‌اند. خلاصه اینکه اجازه دهید افراد هر کاری که دلشان می‌خواهند در طول ارائه شما انجام دهند.
9- اجازه دهید این سوال را جواب دهم
البته این خیلی خوب است که شما سوال را بلافاصله پاسخ دهید، اما شما باید قبل از آن، یک کار دیگر را نیز انجام دهید. اغلب، سوال مخاطب برای شما واضح است اما شاید بقیه آن را درست نشنیده باشند. بنا بر این بگویید: «من این سوال را برای اینکه همه بشنوند تکرار می‌کنم» و سپس آن را پاسخ دهید. به علاوه این کار به شما زمان بیشتری می‌دهد برای فکر کردن و ارائه یک پاسخ مناسب.
10- من خیلی خلاصه و فشرده می‌گویم
این وعده‌ای است که هیچ‌کس به آن عمل نمی‌کند اما بسیاری از ارائه‌ها این طور شروع می‌شوند. مخاطب واقعا برایش اهمیت ندارد که خلاصه بگوییم یا نه آنها زمان خود را سرمایه‌گذاری کرده‌اند و می‌خواهند بیاموزند و تهییج شوند. شما باید بارها و بارها تمرین کنید تا اینکه در زمان اختصاص داده شده دقیقا کار خود را به پایان برسانید.
نویسنده: Jeff Haden
مترجم: محمدعلی محمدی
ma_muhammadi@yahoo.com
/دنیای اقتصاد