پرداخت‌های دیجیتال و آینده بدون پول نقد
به گزارش گروه تحقیق و ترجمه عصربانک، همه‌گیری کووید-19، استفاده از پرداخت‌های دیجیتال را سرعت بخشیده و بحث و تبادل نظر پیرامون جامعه بدون پول نقد را به موضوعی مهم تبدیل کرده است.
وقتی به آینده فکر می‌کنیم، جامعه را با پیشرفت‌هایی بی‌نظیر در فناوری مانند ماشین‌های پرنده، ربات‌ها، سفر فضایی و یک سیستم ارزی کاملاً دیجیتال متصور می‌شویم. اگرچه سه مثال اول ممکن است در آینده دور عملی باشد اما مورد آخر یعنی نیل به سوی زندگی بدون پول نقد، در آینده نزدیک، دور از انتظار نخواهد بود. امروزه با تاثیری که کووید-19 بر نحوه خرید ما گذاشته است، این آینده نسبت به قبل به ما نزدیک‌تر هم شده است. با تمایل هر دو گروه فروشندگان و خریداران به سازگاری سریع با محیطی که پول نقد دیگر در آن مطرح نباشد، استفاده از سایر روش‌های پرداخت مثل کیف پول‌های موبایلی و پرداخت دیجیتالی در مسیر رشد سریع قرار گرفته است.
بحث راجع به عدم استفاده از پول نقد به عنوان یک روش پرداخت، سابقه‌ای طولانی دارد. در بعضی کشورهای جهان، جوامع به سمتی در حال حرکت هستند که نهایتاً پول نقد از گردش مالی آنها خارج شود. تحول و نیل به سوی جامعه بدون پول نقد در 50 سال اخیر دیده شده است و اکنون در اوج این مسیر قرار داریم، به گونه‌ای که وقوع یا عدم وقوع آن دیگر مطرح نبوده و تنها پرسش، مربوط به «زمان» رخ دادن آن است.
سازمان بهداشت جهانی در ماه مارس، بیانیه‌هایی صادر و پیشنهاد کرد برای مبارزه با کووید-19، مردم به سمت تراکنش‌های بدون پول نقد روی آورند. این اطلاعیه‌ها بر نگرانی عموم در مورد امکان انتقال کروناویروس با پول نقد، افزود و کشورها، در این راستا اقدامات لازم را انجام دادند. همزمان با رایج شدن خرید اینترنتی از خانه، پرداخت‌های دیجیتال که روزی صرفاً برای راحتی مطرح بودند، امروزه به یک ضرورت تبدیل شدند.
قبل از شیوع این ویروس، در گزارش پرداخت جهانی 2020 اعلام شد پول نقد در 30% مواقع، اولین روش رایج برای پرداخت در مغازه‌های فیزیکی در سراسر جهان به شمار می‌رود. با این حال، انتظار می‌رود این عدد تا سال 2023 به 19% کاهش یابد. به علاوه، مدتی است محبوبیت پول نقد در باجه وصول چک نیز در روند نزولی قرار گرفته و با سایر روش‌های پرداخت جایگزین شده است که جدیدترین و رو به رشد ترین آنها کیف پول‌های دیجیتالی و موبایلی است.
از زمانی که اولین کارت اعتباری در سال 1950 توسط دینرز کلاب معرفی شد، استفاده از روش‌های پرداخت با این کارت‌ها، به تدریج در حال پیشی گرفتن بر پول نقد بوده است. در سال 1990، با رواج روش‌های متنوع‌تر در زمینه پرداخت با کارت اعتباری، از جمله کارت هدیه، کارت شارژ و سایر کارت‌های از پیش پرداخت شده، پول نقد همچنان جایگاه خود را در میان برخی از مشتریان و برای خریدهای ارزان‌قیمت حفظ کرد.
امروزه، انواع کارت‌های دبیت، اعتباری، شارژ و از پیش پرداخت شده، در بیش از 48% خریدها در محل فروشگاه‌های فیزیکی مورد استفاده قرار می‌گیرند و انتظار می‌رود این عدد تا سال 2023 به 52% برسد. اما مجدداً از آنجا که مشتریان و فروشندگان برای آینده پس از همه‌گیری آماده می‌شوند، حتی این نوع از روش‌های پرداخت نیز در راستای حمایت از روش‌های بدون تماس مورد تردید قرار خواهند گرفت.
با هدایت بازار توسط نوآوری‌های دیجیتال از دهه 1980، روش‌های پرداخت دیجیتالی با معرفی تجارت الکترونیک و خرید موبایلی، به طرز قابل توجهی مورد پذیرش واقع شدند. این نوع از تراکنش‌های مالی، رسماً از سال 1977 معرفی شدند؛ زمانی که کوکاکولا یک سری دستگاه فروش اتوماتیک را راه‌اندازی نمود که کاربران آنها قادر به پرداخت با یک پیام متنی بودند. از آن پس، محبوبیت تراکنش‌های دیجیتالی افزایش داشته است و کم کم به درون جامعه رخنه کرده تا حدی که بسیاری از مردم هنگام استفاده از آنها متوجه تمایز مشخصی نمی‌شوند.
حالا استفاده از این روش‌ها، در سطح جهانی گسترده شده است. در سال 2003، حدود 95 میلیون نفر از کاربران تلفن هوشمند برای خرید، از دستگاه موبایل استفاده می‌کردند. امروزه، کیف پول‌های دیجیتال، بیش از 21% از تراکنش‌ها در محل فروشگاه‌ها را به خود اختصاص داده‌اند و انتظار می‌رود این رقم تا 2023 به 30% برسد.
اگرچه ایالات متحده نسبت به سایر نقاط جهان، با سرعت کمتری به سمت کاربرد روش‌های پرداخت دیجیتال حرکت کرده اما اقدام فاصله‌گذاری اجتماعی سرعت این روند را به طور ناگهانی بالا برده است. بسیاری از مردم امریکا به طور سنتی بر پول نقد به عنوان گزینه‌ای ایمن‌تر و قابل اطمینان‌تر جهت پرداخت متکی بودند. با این حال، پس از همگام شدن آمریکا با اقدام در جهت کاهش نشر ویروس و تلاش برای کم کردن تماس در جوامع عمومی، اکنون پول نقد نسبت به پرداخت‌های بدون تماس از طریق کیف پول‌های دیجیتال و دستگاه‌های هوشمند، پرخطرتر تلقی می‌شود.
اگرچه هنوز چالش‌هایی در درازمدت وجود دارد اما روند کاملاً واضح است: پول نقد دیگر، برترین روش پرداخت نیست. دولت‌ها حتی پیش از همه‌گیری، این را متوجه شدند. برای مثال، سوئد، هدف خود یعنی رسیدن به جامعه بدون پول نقد در سال 2023 را اعلام کرده است. فروشگاه‌ها، مجموعه‌های تجاری و حتی بانک‌ها رد و بدل کردن پول نقد را کنار گذاشته‌اند. کشورهای مختلف دیگر نیز با ایجاد زیرساخت‌های لازم به دنبال فاصله گرفتن کامل از پول نقد هستند. کسب‌وکارها در امریکا نیز این تغییر را آغاز کرده‌اند. رستوران‌های معروف مانند Starbucks، Shake Shack، Sweetgreen و بسیاری دیگر در حال امتحان کردن روش‌های پرداخت بدون وجه نقد هستند و فروشگاه‌های Amazon Go که تنها به یک تلفن همراه برای پرداخت نیاز دارند، در همه جا رواج پیدا کرده است.
عدم استفاده از پول نقد، مزایای عملیاتی دیگری نظیر عدم ذخیره مبالغ زیاد در فروشگاه‌ها و حمل آن به بانک را برای فروشندگان به دنبال داشته است. ظهور فناوری‌های جدید و تسریع پایدار روند پذیرش این روش‌ها، تحقق نهایی جامعه بدون پول نقد را به امری بدیهی تبدیل کرده است. با این وجود، تا به امروز این موضوع دور از ذهن تلقی می‌شد به ویژه در بازارهایی مانند ایالات متحده؛ اما اکنون از آنجا که مشتریان به نحوه پرداخت خود بیش از پیش اهمیت می‌دهند، این موضوع تحقق‌یافته به نظر می‌رسد.
آینده بدون پول نقد، اکنون به شکلی ناگهانی پیش روی ماست و ابزارها و فناوری‌هایی برای تطابق با این تغییر سریع موجود می‌باشند. اکنون تنها مساله این است که مطمئن شویم کسب‌وکارها مجهز به این ابزارها هستند و از نحوه فعالیت آنها اطلاع دارند.
ترجمه از: mobilepaymentstoday