خطر SMEها برای بسیاری از فعالان بازار
ترجمه: هادی علی‌پور، کارشناس ارشد توسعه کسب‌وکار فناپ
بخش دوم
هنگامی که شرایط مناسب برای تجارت و بازارهای آزاد شکل می‌گیرد، محیطی فراهم می‌شود تا شرکت‌های بزرگ بتوانند پیشرفت کنند؛ این در حالی است کهSME ها طیف وسیعی از نیازهای مبرم تأمین‌نشده دارند. اندازه محدود بسیاری از SME ها به این معنی است که آنها در دستیابی به توانایی‌ها و منابعی که باعث بهره‌وری بیشتر آنها می‌شود، از جمله افراد بااستعداد و دانش‌آموخته، آخرین دانش فناوری، امور مالی و شیوه‌های مدیریتی، مشکل دارند.
همچنین بسیاری از SMEها شرکت‌های جوانی هستند که با در نظر گرفتن مقیاس کوچک، برای بسیاری از فعالان بازار از منظر دسترسی به منابع مالی و تأمین خدمات مورد نیاز بازار نیز بسیار پرخطر به‌نظر می‌رسند و این یک نقطه ضعف بزرگ شرکت‌های کوچک و متوسط است. بازیگران غیراستاندارد بازار مانند سیستم‌های سرمایه‌گذاری جمعی (crowdfunding) و صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، هنوز هم در مراحل اولیه رشد و توسعه هستند و اکثر آنان در کشورهای OECD ( کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی که ۳۷ کشور عضو آن بوده و متعهد به اصول دموکراسی و اقتصاد آزاد هستند. این سازمان به تعبیری عمده‌ترین سازمان بین‌المللی تصمیم‌گیرندهٔ اقتصادی بوده و مقر اصلی این سازمان در شهر پاریس است) قرار دارند و اغلب نمی‌توانند نیازهای SMEها را برآورده کنند. با توجه به چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی SMEها، بیشتر کشورهای G-20 (گروه بیست اقتصاد بزرگ گروهی متشکل از وزرای اقتصاد (دارایی) و مسولان بانک‌های مرکزی بیست اقتصاد برتر جهان است. آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان، ایتالیا،مکزیک، اندونزی، ژاپن، روسیه، چین، سوئیس، اسپانیا، استرالیا، ترکیه، کانادا، کره جنوبی، هند، برزیل، عربستان، اتیوپی و آفریقای جنوبی اعضای گروه ۲۰ هستند ) آژانس ملی ایجاد کرده‌اند که به‌طور کامل و با اولویت اول بر حمایت و رشد SMEها متمرکز شده است. با وجود این، فعالیت این آژانس‌های دولتی برای تأمین نیازهای SMEها به دلیل مقیاس کوچک و شرایط متنوع و متغییر آنها، همانند آنچه در مورد داد‌و‌ستد بنگاه‌ها با بازار بیان شد، چالش برانگیز است. تحقیقات، تجزیه و تحلیل و تجربه کار با SMEها و آژانس‌های توسعه SME نشان می‌دهد که دولت‌ها و سازمان‌های غیردولتی یا NGOها، که به دنبال تأمین نیازهای برآورده نشده SME هستند، از دو اقدام بهره‌مند می‌شوند: اول، درک و بهبود اکوسیستم SME و دوم، پیگیری یک رویکرد هدفمند برای خدمت به بخش‌های مختلف SME. به طور خاص، آنها باید بر ارتقای سه ویژگی یک اکوسیستم SME سالم و با عملکرد خوب تمرکز کنند: افزایش اعتماد به‌نفس تجاری SMEها، امکان رشد SMEها، و ارتقای بهره‌وری و توان رقابتی SMEها ایجاد این سه ویژگی نیاز به یک رویکرد طبقه‌بندی شده دارد. بنابراین، مهم است که سازمان‌های دولتی پس از شناسایی طبقه‌بندی‌های موجود در فضای کسب‌وکار کشورشان و تفاوت در نیازهای این بخش‌ها، فهرست خدمات خود را طراحی کنند. رویکردهای عملیاتی‌ای شناسایی شده که در سراسر جهان برای کمک به تأمین نیازهای SMEها استفاده می‌شود.
دولت‌ها می‌توانند با تمرکز بر سه ویژگی رقابت‌پذیری، رشد، و اعتماد به‌نفس، به بنگاه‌های کوچک و متوسط (SME) کمک کنند:
رقابت‌پذیری: با تأمین زیرساخت‌های حمایتی مورد نیاز مشاغل و پشتیبانی فعالانه از بهره‌وری و پذیرش فناوری، یک مجموعه قابل رقابت در سطح جهانی برای SME ایجاد کنند.
رشد: با تسهیل دسترسی به بازارهای محلی و جهانی، ارائه کمک‌های فنی که باعث ایجاد نوآوری می‌شود و اطمینان از در دسترس بودن منابع مالی متناسب و حمایت از گسترش تجارت، از رشد SMEها حمایت کنند.
اعتماد به‌نفس: با حمایت از سهولت انجام کار و با ترویج فرهنگ کارآفرینی، اعتماد به نفس مشاغل کوچک و متوسط را افزایش دهند.
در حال حاضر، هند، اندونزی، و کره جنوبی وزارتخانه‌هایی برای حمایت از SME دارند. کشورهای دیگر، نهادها و آژانس‌هایی را با همین هدف تأسیس کرده‌اند: عربستان سعودی مرجع عمومی شرکت‌های کوچک و متوسط را تأسیس کرد، ایالات متحده دارای سازمانی دیرپا در حوزه مدیریت کسب‌وکارهای کوچک است و کشورهایی مانند کانادا و فرانسه دارای بانک‌های توسعه‌ای هستند که برای توسعه اکوسیستم SME خدمات ارائه می‌دهند.