وداع ونزوئلا با تحریم و تورم
پیش تر در گزارش هایی با عنوان های «گذر ونزوئلا از اقتصاد ونزوئلایی» و «پایان ابرتورم در ونزوئلا؟» در سال1401 به تغییر مسیر سیاست های خارجی و اقتصادی این کشور اشاره شده بود. حالا آمارها نشان می دهد تورم سالانه این کشور که در سال2019 به بالای 300هزار درصد رسیده بود، به 51.4درصد در ماه ژوئن کاهش یافته است. مطابق بررسی ها در دو سال اخیر، میزان تحریم های اقتصادی ونزوئلا کاهش یافته و این موضوع در بهبود فضای اقتصاد کلان اثر مثبتی داشته است. این کشور نفتی از یکسو تعاملات اقتصادی خود با شرق را تداوم داده و از سوی دیگر مذاکرات کاهش تنش ها با غرب را در دستور کار قرار داده است. دست فرمان جدید مادورو، نتایج مثبتی برای اقتصاد ونزوئلا داشته است.
اقتصاد ونزوئلا از لبه پرتگاه بازگشت. این کشور در سال های گذشته تلاش کرده روابط تجاری خود را با کشورهایی نظیر چین، روسیه و ایران افزایش دهد. اما گسترش تعاملات این چنینی موجب نشده از بهبود رابطه با آمریکا چشم بپوشد. روابط بین آمریکا و ونزوئلا از سال 2023 پس از سال ها تنش و تحریم های شدید به تدریج بهبود یافته است. برای مثال طی مذاکرات بین دو کشور برخی از تحریم های آمریکا علیه ونزوئلا به طور موقت کاهش یافت. دور شدن ریسک تحریم های آمریکا از اقتصاد ونزوئلا همراه با سیاست های انقباضی دولت و تزریق دلار به بازار موجب شد تورم ماهانه ژوئن در این کشور به یک درصد، یعنی کف 12ساله خود، برسد. در واقع مادورو با گسترش تعاملات خود با کشورهای دنیا هم تورم معروف ونزوئلا را کاهش داد و هم به دنبال رشد اقتصادی 8درصدی تا پایان سال است.
از آنجا که تحریم های آمریکا تاثیرات مخرب زیادی برای اقتصاد ایران داشته است، دولت چهاردهم می تواند با گسترش تعاملات تجاری با کشورهای شرقی، کاهش تنش با غرب، و اصلاح سیاست پولی، اهدافی مانند مهار تورم و رشد اقتصادی پایدار را دنبال کند. «دنیای اقتصاد» پیش از این در گزارش های «گذر ونزوئلا از اقتصاد ونزوئلایی» در تاریخ 3 تیرماه 1401 و «پایان ابرتورم در ونزوئلا؟» در تاریخ23 تیرماه 1401 مسیر کاهش ریسک های غیر اقتصادی و اثر آن بر متغیر اقتصادی را بررسی کرد.
خودروی ایرانی در کمپین انتخاباتی
هم شرق و هم غرب!
سایه ریسک تحریم بر ونزوئلا
در دهه های گذشته ونزوئلا روابط پر فراز و نشیبی با آمریکا داشته است. تا پیش از به قدرت رسیدن هوگو چاوز به عنوان رئیس جمهور این کشور، آمریکا و ونزوئلا روابط نزدیک و دوستانه ای داشتند. حتی در دهه 1990، پس از آنکه ونزوئلا سیاست هایی مانند خصوصی سازی را اتخاذ کرد، برخی از شرکت های آمریکا در این کشور سرمایه گذاری کردند. با این حال پس از سال 1988، هوگو چاوز برنامه های ملی سازی گسترده ای در صنعت نفت و دیگر صنایع کلیدی به اجرا گذاشت و تلاش کرد کنترل دولت بر این صنایع را افزایش دهد.
با گذشت زمان تنش های بین دو کشور تشدید شد و در نهایت آمریکا تحریم های اقتصادی را علیه ونزوئلا اعمال کرد. در سال 2013 نیز نیکلاس مادورو به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا انتخاب شد و سیاست های آمریکا ستیزانه چاوز را ادامه داد. اما اداره اقتصاد تحت لوای تحریم های اقتصادی همراه با صنایع دولتی چندان کار راحتی نیست و ریسک تحریم ها تاثیرات مخرب زیادی برای اقتصاد یک کشور دارد. برای مثال ترکیب تحریم های اقتصادی و افزایش حجم پول بدون پشتوانه در ونزوئلا موجب شد این کشور در سال 2019تورم حدودا 340هزار درصدی را تجربه کند.
از آنجا که ابر تورم یک پدیده ویرانگر است دولت مادورو نیز در سال های گذشته در تلاش بوده این تورم را مهار کند. یکی از راه های مهار تورم در کشورهایی مانند ونزوئلا دور کردن ریسک تحریم ها از اقتصاد بوده است. طی مذاکراتی که آمریکا و ونزوئلا در سال گذشته داشتند، برخی از تحریم های آمریکا به طور موقت کاهش یافت و ونزوئلا این مجال را یافت تا با تزریق دلار به بازار از زهر تورم موجود در این کشور بکاهد. با این حال می توان گفت که بهبود روابط بین آمریکا و ونزوئلا یک فرآیند پیچیده و زمان بر است که نیازمند تلاش های مستمر و همکاری های دوجانبه است. اما اقدامات اخیر نشان دهنده تمایل هر دو کشور در حرکت به سوی روابط بهتر و همکاری های بیشتر است که می تواند به بهبود وضعیت اقتصاد ونزوئلا کمک کند.