چگونگی همکاری بانک‌ها با فین‌تک‌ها برای ارائه وام دیجیتال
به گزارش گروه تحقیق و ترجمه عصر بانک؛اخیراً اتحادیه بانکداران آمریکا برای آگاهی بیشتر از روند مهاجرت بانک‌ها از وام کاغذی به دیجیتالی، تحقیقی انجام داد و تقریباً با 200 بانکدار مصاحبه کرد. گزارش نهایی تحت عنوان «وضعیت وام دیجیتال» چشم‌انداز تازه‌ای به وضعیت کنونی وام دیجیتال و نحوه سازگاری بانک‌ها با نیاز رو به افزایش به فناوری مالی ایجاد می‌کند.
بر اساس این گزارش، بانک‌ها الزامی به رقابت با شرکت‌های فین‌تک ندارند. بانک‌ها و شرکت‌های وام فین‌تکی با مشارکت از اتحادی قدرتمند بهره‌مند می‌شوند:
– بانک‌ها به مزایای ارائه تجربه بهتر به مشتری، افزایش ارائه وام در دسته‌های مختلف، افزایش درآمد، ارائه وام بیشتر بدون ریسک و بدون کارکنان اضافی و کاهش هزینه‌های وام دست پیدا می‌کنند.
– فین‌تک‌ها امکان دسترسی به پایگاه مشتریان ویژه، تعمیق تجربه خدمات مالی و آشنایی با فضای رگولاتوری را پیدا می‌کنند.
بانک‌ها به روش‌های زیر می‌توانند با سرمایه ظاهری کم با فین‌تک‌ها شراکت داشته باشند:
1. استفاده از مزایای وام دیجیتال اشخاص ثالث از طریق نرم‌افزار به‌عنوان خدمت (SaaS)
2. ارجاع وام مشتریان به شرکای وام دیجیتال
3. خرید دارایی‌هایی که مربوط به وام‌دهندگان غیر بانکی است.
رویکرد نرم‌افزار به‌عنوان خدمت (software-as-a-service)
زمانی که بانک‌ها خود را آماده رویکرد نرم‌افزار به‌عنوان خدمت می‌کنند، این راه‌حل به بانک‌ها این امکان را می‌دهد وام دیجیتال را به مشتریان ارائه دهند بدون آن‌که بر روی زیرساخت یا فناوری اختصاصی سرمایه‌گذاری کنند و همچنین از این طریق بانک‌ها بر روند آماده‌سازی وام کنترل بیشتری دارند. این رویکرد چند مزیت دارد:
-هزینه اجرا در مقایسه با زمانی که بانک یک راه‌حل داخلی برمی‌گزیند، حتی اگر منابع انجام این کار را داشته باشد، بسیار کاهش می‌یابد.
-بانک‌ها می‌توانند محصولات و خدمات را به‌صورت آنلاین و تحت برند خود ارائه دهند و درنتیجه ارزش برند خود را با مشتریان فعلی و بالقوه افزایش دهند.
-فناوری نرم‌افزارهای مدرن و پویا به بانک‌ها این امکان را می‌دهد تا به‌سرعت پلتفرم را برای انطباق رویه‌های وام و هماهنگی با تغییرات آتی شخصی‌سازی کنند.
ارائه وام دیجیتال
از اولین بانکهایی که راه‌حل وام دیجیتال را به کار بستند عبارت‌اند از:
– بانک برلینگ شیکاگو از بستر وام دیجیتال آکوبا که مورد تائید ABA است استفاده کرد. این بانک وام‌های کسب‌وکار کوچک را به صورت دیجیتال ارائه داد و درنتیجه هزینه سرانه وام را کاهش و حجم وام را افزایش داد و تجربه مشتری بهتری برای برند خود ایجاد کرد.
– بانک WSFS از بستر وام دانشجویی LendKey مورد تائید ABA و بازار آنلاین برای توسعه طرح وام دانشجویی خصوصی و تأمین مالی و نیز مشارکت در بازار LendKey استفاده کرد.
– JPMorgan Chase & Co در حال ایجاد بستری دیجیتال برای قرض دهندگان کوچک و متوسط خود است. در این قالب مشارکتی، تمام پارامترهای اعتباری و ظهر نویسی را بانک محقق می‌کند.
حتی بانک‌های بزرگ متوجه این موضوع هستند که هزینه ایجاد فناوری وام دیجیتال توسط آنها ممکن است بسیار زیاد باشد و تنها بانک‌های بزرگ از پس آن برمی‌آیند. بنابراین بانک‌های محلی کوچک باید این مشارکت‌ها را بپذیرند تا به تکامل برسند.
مشارکت با فین تک‌ها
مشارکت با فین‌تک‌ها به بانک‌ها این امکان را می‌دهد خلا محصولات را پر، ارتباط با مشتری را تقویت و کسب درآمد کنند. برای وام دهندگان دیجیتالی که اغلب با بودجه درگیر هستند، رابطه مشارکتی منجر به ارائه وام بیشتر می‌شود.
دو مدل مشارکت وجود دارد که هر دو موردتوجه هستند:
– مشارکت بیرونی: بانک‌ها مشتریانی را که خارج از محدوده پیشنهاد‌ها یا پارامترهای اعتباری هستند، به وام دهندگان غیر بانکی دیجیتال برای ارائه محصول وامی جایگزین که مطابق با نیازهای مشتری باشد، ارجاع می‌دهند.
– مشارکت داخلی: وام دهندگان غیر بانکی دارایی‌ها را به دست می‌آورند و به بانک‌ها می‌فروشند.
مزیت این کار برای بانک‌ها این است که در مدل‌های مشارکت بیرونی با سرمایه‌گذاری اندک، به‌واسطه هزینه‌های کمتر بانک، درآمد مازادی برای بانک ایجاد می‌کند. همچنین برای مشتریانی که بانک به آنها خدمت ارائه نمی‌دهد، این امکان فراهم می‌شود که بانک با ارائه یک راه‌حل جایگزین نیاز مشتری را رفع کند و درعین‌حال رابطه فعلی مشتری (سپرده، حساب و غیره) نیز حفظ شود.
مدیرعامل بانک برلینگ شیکاگو می‌گوید: «اگر ما نتوانیم با مشتری کار کنیم، می‌توانیم او را به یک موسسه مالی غیرانتفاعی ارجاع بدهیم که محصولات وامی و نیز راهنمایی مالی ارائه می‌دهد. این کار می‌تواند به کسب‌وکارهای کوچک کمک کند تا درها را بگشاید، رشد کند و به پختگی برسد و درنهایت بتواند از خدمات بانکی بهره‌مند شود.»