زندگینامه سندی ویل؛ بنیانگذار سیتی گروپ

سندی ویل متولد 16 مارس 1933 در ایالات متحده هم‌اکنون به عنوان بنیانگذار و مدیر بانک بین‌المللی سندی ویل در ردیف ثروتمندترین افراد دنیا جای گرفته است.

عصر بانک؛براساس آمار ارائه شده در مجله اقتصادی فوربس سرمایه خاص او به بیش از 5/1 میلیارد دلار می‌رسد که در کنار آن 16679677 سهم از سهام سندی ویل به ارزش 740 میلیون دلار را در اختیار دارد. او که در اکتبر سال 2003 خود را از سمت مدیریت بانک بازنشسته کرد، دریافت که توان دوری از کار و فعالیت را ندارد و مجددا برای مدت 3 سال (تا سال 2006) قراردادی امضا کرد و به عرصه فعالیت بازگشت.

 

در سال 1955 سه اتفاق مهم در زندگی سندی روی داد. ابتدا او مدرک کارشناسی اقتصاد خود را از دانشگاه کورنل دریافت کرد، سپس برای کمپانی «Bear Stearns» در بورس وال استریت مشغول به کار شد و سرانجام در 20 ژوئن آن سال با دختری به نام جون موشر ازدواج کرد و این گونه زندگی مشترک خود را آغاز کرد. یک‌سال بعد به سبب فعالیت‌های فراوان او برای شرکت، مدرک رسمی شرکت برای حضور در وال استریت به او داده شد و به این ترتیب توانست رسما معاملات شرکت را پیگیری نماید و در ازای انجام معاملات مختلف، سهم قابل توجهی دریافت می‌کرد. اندکی بعد برای خودش دفتری دست و پا کرد و ساعت‌ها پشت میزش می‌نشست تا کسی به او تلفن بزند و تقاضای عقد قرارداد با بیر استرانس را نماید؛ اما دریغ از حتی یک تلفن و یا یک مشتری. تنها مشتری روزانه او مادرش بود که هرروز برای باخبر شدن از اوضاع و احوال به دفترش سر می‌زد و دیگر اتفاق خاصی نمی‌افتاد تا فردا. اوضاع کار به شدت سخت شده بود و سندی و خانواده‌اش شرایط دشواری را پشت‌سر می‌گذاشتند. هنگامی که جون شرایط را این‌گونه دید تصمیم گرفت تا خودش دست به کار شود و به سراغ یکی از دوستان قدیمی‌اش به نام میشل وینبرگ رفت و از او خواست تا برای کمک به همسرش چند مشتری پیدا کند. خود جون نیز که همسرش را روزبه‌روز افسرده‌تر می‌دید، هرروز چند مرتبه با دفتر او تماس می‌گرفت و به او دلگرمی می‌داد.

به هر ترتیبی که بود اوضاع سخت مالی پشت‌سر گذاشته شد و در سال 1960، سندی به همراه چند تن از دوستانی که در وال استریت پیدا کرده بود، شرکتی بنا کردند و در آن به انجام معاملات تجاری برای دیگر کمپانی‌ها مشغول گشتند. این شرکت کوچک که بارها و بارها به دلیل جابجایی شرکا تغییر نام داده بود، همواره یک چیز ثابت را در اختیار داشت و آن نام ویل به عنوان مدیر شرکت و جهت‌دهنده انواع قراردادهای مختلف بود. از همین‌رو در سال 1979 کمپانی او که حال «Shearson Loeb Rhodes» نام داشت به چنان وسعت و شهرتی در وال استریت دست یافت که به عنوان دومین شرکت واسطه تجاری صنایع در این عرصه شناخته شد.

در سال 1981 ویل تمامی سهام شرکت را به امریکن اکسپرس به قیمت 930 میلیون دلار فروخت و خود در سمت یکی از مدیران امریکن اکسپرس و همچنین مدیرعامل بخش بیمه این کمپانی جای گرفت. اما از آنجا که ویل و جیمز رابینسون مدیرعامل امریکن اکسپرس اختلاف نظرهای شدیدی پیرامون مسائل تجاری و نحوه انجام معاملات با یکدیگر داشتند، در آگوست 1985 ویل در سن 52 سالگی از سمت خود استعفا داد.

با ترک امریکن اکسپرس او به تلاش برای خرید و در اختیار گرفتن امریکا بانک روی آورد، اما علی‌رغم مذاکرات فراوان موفق به انجام این امر نشد. اندکی بعد به سراغ یک موسسه اقتصادی دیگر با نام کمریکال کرییت رفت و آن را خرید و در سال 1986 با سرمایه‌گذاری 7 میلیون دلار از سرمایه شخصی‌اش در این شرکت، هدایت آن را در اختیار گرفت.

با قرار گرفتن ویل در جایگاه مدیریت کمریکال کرییت، هزینه‌های اضافی کمپانی به یک‌باره کاهش محسوسی پیدا کرد و قوانین جدیدی در آن وضع شد که همه این تغییرات سبب گردید تا در عرض یکسال شرکت به عنوان یکی از برترین موسسات مالی در کشور نام گیرد. در 1987 ویل کمپانی بیمه گالف را خریداری کرد. یک‌سال بعد با پرداخت مبلغ 5/1 میلیارد دلار یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های بیمه آمریکا با نام پریمریکا را از آن خود کرد.

در سال 1992 با پرداخت مبلغ 722 میلیون دلار توانست در بهترین شرایط، زمانی که به دلیل سرمایه‌گذاری‌های نادرست، ارزش سهام کمپانی بیمه‌ای تراول این سورانس کاهش پیدا کرده بود، 27 درصد سهام آن را خریداری نماید.

در سال 1993 شرکت سابق خود را که به امریکن اکسپرس فروخته بود در ازای پرداخت 2/1 میلیارد دلار بازپس گرفت و در پایان همان سال تمامی سهام کمپانی تراولز را به قیمت 4 میلیارد دلار خریداری کرد و نام آن را به تراولز گروپ تغییر داد. در سپتامبر 1997 او همچنین کمپانی سالامون را در ازای خرید سهام آن به ارزش 9 میلیارد دلار از آن خود نمود.

در آوریل سال 1998 تراولز گروپ اعلام کرد که براساس یک قرارداد 76 میلیارد دلاری بین این کمپانی و بانک سیتی‌کراپ این دو در هم ادغام شده و بانکسندی ویل شکل می‌گیرد. اما براساس قوانین ایالات متحده یک موسسه به‌طور هم‌زمان اجازه انجام عملیات بانکی و بیمه‌ای را ندارد و این مساله مشکل بزرگی برای سندی ویل محسوب می‌شد. از همان زمان تا به حال ویل به دنبال جلب نظر نمایندگان کنگره برای لغو این قانون همانند بسیاری از کشورهای اروپایی است که در صورت شکست او و عدم لغو این قانون سندی ویل اجازه انجام امور بیمه‌ای را نخواهد یافت.

در اول اکتبر سال 2003 به دنبال بازنشستگی ویل از مدیرعاملی سندی ویل چاک پرینس در جای او نشست ولی اندکی بعد ویل مجددا به صحنه بازگشت اما این بار به عنوان یکی از اعضای هیات مدیره به فعالیت مشغول شد.

 

خلاصه‌ای از عملکرد سندی ویل در سال مالی گذشته

در عرصه رقابت بسیار سنگینی که میان بانک‌های مختلف دنیا که در سال مالی 2004 روی داد، کشورهای آمریکا، ژاپن، آلمان، فرانسه و انگلیس درصدر این رقابت فشرده ایستادند و کشورهای ترکیه و سوئیس و هلند نیز با تمام قدرت به پیشروی جهت کسب مقام‌های برتر پرداختند. آنچه در این میان شگفتی صاحب نظران اقتصادی را برانگیخت پیشرفت چشمگیر بانک‌های ژاپنی بود که با پشت سر گذاردن دوران رکود سخت اقتصادی در آسیا مجددا توانستند خود را با سرعتی باورنکردنی به عرصه رقابت پیشین بازگردانند و جایگاه گذشته خود را حفظ نمایند.

اما از میان تمامی آمارهایی که اعلام شده است، بانک سندی ویل توانسته است در سال گذشته مقام اول بسیاری از شاخص‌‌های بانکی را از آن خود نماید و در مجموع در صدر جدول بانک‌های برتر جهان قرار گیرد. به عنوان نمونه در بخش سرمایه‌گذاری وان تیرور این بانک آمریکایی با سرمایه 66871 میلیون دلاری توانست بالاتر از رقیب فرانسوی خود در مکان اول جای گیرد. از سویی دیگر اگرچه در بخش دارایی‌های منقول سندی ویل با 1264032 میلیون سرمایه بعد از بانک ژاپنی می‌زوهو فایناسکال گروپ با سرمایه 1285471 میلیون دلار قرار گرفت، اما برتری آن در شاخص بانکی مارکت کپتالیسیاشن که با قرار گرفتن در ردیف اول با مبلغ سرمایه‌گذاری 243473 میلیون دلار که بالاتر از امریکا بانک جای گرفت، ثابت کرد که در سال 2004 سندی ویل را می‌توان به عنوان بانک اول جهان لقب داد.

 

منبع: http://forum.p30world.com/archive

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.