چرا هوش مصنوعی برای احراز هویت دیجیتال ضروری است؟

با شیوع ویروس کرونا و رویکرد مناسب سازمان بورس برای جلوگیری از ازدحام مردم در دفاتر پیشخوان برای احراز هویت سجام باعث شد راهکار احراز هویت دیجیتال غیرحضوری به صورت عملی در کشور پیاده‌سازی شود.

در این میان چندین شرکت ارائه احراز هویت غیرحضوری سجام را بر عهده گرفتند که راهکار برخی از آن‌ها متکی به اپراتور انسانی است بدین معنا که کاربر وارد اپلیکیشن هدف شده و یک ویدیوی سلفی همراه با خوانش متن ضبط می‌کند و این ویدیو در پشت صحنه به اپراتور انسانی ارسال شده و اپراتور با بررسی ویدیو تصمیم می‌گیرد که شخصی که ویدیوی سلفی را ضبط کرده است شخص مدعی است یا فرد دیگری هویت آن را جعل کرده است.

از آن طرف راهکار برخی از شرکت‌ها نیز به هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پیشرفته تشخیص زنده بودن تصویر (Liveness Detection) و تطابق چهره (Face Matching) اتکا دارند. در این روش کاربر بعد از ورود به اپلیکیشن بدون نیاز به خوانش متنی، صرفا با گرفتن یک ویدیوی سلفی 15 ثانیه‌ای احراز هویت می‌شود. الگوریتم‌های فوق‌الذکر در این راهکار، با بررسی ویژگی‌های بیومتریک چهره، درستی یا نادرستی ویدیوی ارسالی را تشخیص می‌دهند به صورتی که با حداقل نیاز به اپراتور انسانی فرآیند احراز هویت به صورت اتوماتیک انجام می‌شود.

حال سوال اینجا است که کدام راهکار و روش در دقت و سرعت عملکردی در احراز هویت دیجیتال متقاضیان عملکرد بهتری دارد؟ ریسک جعل هویت در کدام روش بیشتر است؟ کدام روش مقیاس‌پذیری بالاتری دارد؟ و در نهایت کدام روش با صرفه‌اقتصادی بالاتری روبه‌رو است؟

مقایسه هوش مصنوعی و اپرتور انسانی در احراز هویت غیرحضوری

راه‌حل­های اپراتورهای انسانی و هوش مصنوعی را با استفاده از چهار رویکرد:

  1.  دقت و سرعت
  2. مقیاس پذیری
  3.  هزینه
  4.  تجربه کاربری مورد بررسی قرار داده­ایم
  • دقت و سرعت: دقت تشخیص و احراز هویت توسط انسان در فضای حقیقی 86 درصد است. این میزان طبیعتا در احراز هویت از روی ویدیوی ارسالی خیلی پایین‌تر خواهد بود. اما در مقابل، طبق آمار، هوش مصنوعی قادر است تا با دقت بیش از 96 درصد موارد جعل و کلاهبرداری را تشخیص دهد. از طرفی طبق آمار، سرعت انجام احراز هویت توسط اپراتور انسانی، به طور متوسط 2 دقیقه به ازای هر تراکنش است در مقابل این فرآیند توسط هوش مصنوعی در 15 ثانیه انجام می‌شود.
  • مقیاس پذیری: همانطور که اپراتور انسانی نمی‌تواند همه رمز‌های ورودی در تراکنش‌های مالی را تک به تک چک کند، نمی‌تواند همه تراکنش‌های احراز هویت در مقیاس بالا را نیز مورد بررسی قرار دهد. هر چقدر مقیاس تراکنش‌ها بزرگتر باشد، درصد خطای انسانی بالاتر رفته، عملکرد اپراتور کاهش پیدا می‌کند. در مقابل، هوش مصنوعی قادر است در مقیاس‌های بزرگتر به واسطه وجود الگوریتم یادگیری ماشین روز به روز عملکرد آن ارتقا پیدا کند.
  • هزینه: بکارگیری نیروی انسانی بیشتر، بمراتب هزینه بیشتری در پی خواهد داشت. اگرچه هزینه اولیه زیرساخت‌های لازم برای پیاده‌سازی هوش مصنوعی ممکن است وجود داشته باشد، اما هزینه مالی نیروی انسانی در فرآیند احراز هویت بسیار بیشتر است.
  • تجربه کاربری: همیشه بین تجربه کاربری و امنیت تضاد وجود دارد به این معنی که هر چقدر امنیت یک راهکار افزایش یابد الزاما کیفیت تجربه کاربری پایین‌تر می‌رود مگر اینکه از فناوری‌های جدید استفاده شود. در احراز هویت دیجیتال با هوش مصنوعی به دلیل اینکه کاربر در کمترین زمان و با کمترین درگیری فرآیند را انجام می‌دهد بنابراین تجربه کاربری همراه با امنیت و دقت بهبود می‌یابد.

چرا استفاده از هوش مصنوعی در احراز هویت دیجیتال ضروری است؟

احراز هویت در لحظه (Real-time Authentication) مولفه‌ای است که باید در احراز هویت دیجیتال به ویژه در ارائه خدمات مالی و بانکی رعایت و عملیاتی شود. به این معنی که نتیجه احراز هویت کاربر به صورت آنی و در لحظه به کاربر و سامانه اعلام شود.

به دلیل اینکه که احراز هویت یک فرآیند پرتکرار در صنعت مالی است اگر نتیجه آن با تاخیر اعلام شود کارایی آن کلا زیر سوال خواهد رفت. برای اینکه بتوان احراز هویت در لحظه را اجرایی کرد باید سروس احراز هویت در هر 4 شاخصه فوق‌الذکر عملکرد بالایی داشته باشد. در مقایسه بین هوش مصنوعی و اپراتور انسانی، عملا هوش مصنوعی است که عملکردی مناسب دارد. برای درک تفاوت بین آن‌ها فرض کنید در هر تراکنش مالی، اپراتور انسانی رمز ورودی کاربر را دستی چک کند، چه اتفاقی می‌افتد؟

استفاده از اپراتور انسانی برای پشتیبانی از هوش مصنوعی نه انجام وظایف آن

سرویس‌هایی که از الگوریتم‌های هوش مصنوعی نظیر Liveness Detection استفاده می‌کنند برای پوشش درصد خطای کمی که دارند در ابتدای مسیر از ترکیب هوش مصنوعی و نیروی انسانی به صورت نسبی استفاده می کنند.

در دنیا نیز، راهکارهای احراز هویت دیجیتال نظیر Jumio و Onfido از نیروی انسانی در کنار الگوریتم­های هوش مصنوعی خود بهره می­برند. اما با توجه به اینکه این الگوریتم‌ها با استفاده از فناوری یادگیری ماشین، با داده‌های جدید بهبود می‌یابند می‌‌توانند به سطحی از دقت برسند که فرآیند احراز هویت را به صورت اتوماتیک و در لحظه انجام دهند.

یکی از دلایلی که از اپراتور انسانی در کنار هوش مصنوعی استفاده می‌کنند موارد جدید جعل هویت است. همواره ممکن است که مدل­های جدیدی از جعل و کلاهبرداری صورت پذیرد. پیش نیاز پیدا کردن کلاهبرداری­های جدید توسط هوش مصنوعی، تعریف نوع جعل و کلاهبرداری است که این کار هم توسط اپراتور انسانی انجام می­شود. نیروی انسانی با شناسایی موارد جدید تخلف و جعل داده مورد نیاز برای مدل سازی و یادگیری ماشین برای هوش مصنوعی فراهم می­آورد.

همانطور که در شکل پیدا است، عملکرد هوش مصنوعی و اپراتور انسانی در طول زمان مورد ارزیابی قرار گرفته است. قسمت هاشور خورده جزو مواردی است که جعل­های جدید اتفاق می­افتد و اپراتور انسانی با شناسایی و جمع­آوری داده­های اولیه جعل و کلاهبرداری­های جدید را برای ماشین تعریف می­کند.

مزیت‌های سرویس یوآیدی برای کسب و کارها

سرویس یوآیدی با بهره‌مندی از الگوریتم‌های هوش مصنوعی مانند Liveness Detection برای تشخیص چهره، تایید و احراز هویت، ارزش‌های کلیدی زیر را برای کسب و کار ایجاد می‌کند.

  • دقت بسیار بالاتر الگوریتم‌ها مطابق با استانداردهای جهانی؛ الگوریتم Liveness Detection نسبت به تصمیمات انسانی و در مقیاس بزرگتر بسیار دقیق‌تر عمل می‌کند. بافت صورت به وسیله هوش مصنوعی قابل شناسایی است. در حالیکه در قضاوت انسانی اگر جعل هویت با کیفیت بالا انجام شود، اپراتور انسانی قادر به تشخیص آن نخواهد بود.
  • احراز هویت در لحظه (Real time Authentication)؛ به دلیل دقت و سرعت عملکردی بالای الگوریتم Liveness Detection حتی در تعداد تراکنش‌های بالا، این امکان را ایجاد می‌کند که نتیجه احراز هویت کاربر را در لحظه به کاربر و سامانه اعلام کند.
  • تجربه کاربری مناسب؛ هر چقدر زمان انجام تراکنش و مقدار درگیری کاربر با هر اپلیکیشنی کمتر باشد تجربه کاربری مناسبی را فراهم می‌کند. سرویس یوآیدی با توانایی احراز هویت در لحظه و تشخیص فوری زنده بودن تصویر، تجربه کاربری به مراتب بهتری را ارائه می‌کند.
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.