چرا احراز هویت بیومتریک بر پین‌ها غلبه می‌کند؟
به گزارش گروه تحقیق و ترجمه عصربانک؛ در فیلمی از جیمز باند با نام “الماس ها همیشه هستند” ساخته 1971، بیومتریک به عنوان یک ابزار آینده‌نگر در نظر گرفته می‌شد. امروز، 50 سال بعد از آن فیلم، ما از اثر انگشت و سایر اشکال احراز هویت بیومتریک در زندگی روزمره خود استفاده می‌کنیم. ما با یک نگاه سریع قفل گوشی‌های هوشمند خود را باز می‌کنیم، یعنی کاری که کاربر معمولی گوشی هوشمند 80 بار در روز انجام می‌دهد و همچنین ممکن است از اثر انگشت خود برای احراز هویت تراکنش پرداخت استفاده کنیم.
چرا احراز هویت بیومتریک بر پین‌ها غلبه می‌کند؟
محققان از سراسر جهان دریافتند که کاربران نه تنها بیومتریک را سریع و راحت می‌دانند، بلکه به آن اعتماد نیز دارند. بیومتریک می‌تواند نیاز به خاطر سپردن چند رمز عبور و کد پین را برطرف کند. از این گذشته، با وجود فراگیر بودن پین‌ها و رمزهای عبور، آنها چندین اشکال ایجاد می‌کنند. آنها می‌توانند توسط کلاهبرداران به خطر بیفتند یا به سرقت بروند و برای اینکه واقعاً مؤثر باشند، باید چهار معیار ضروری را رعایت کنند: پین باید پیچیده باشد، مرتباً تغییر کند، برای هر برنامه یا ارائه دهنده خدمات منحصر به فرد باشد و هرگز یادداشت نشود.
برای افرادی که در حال حرکت هستند، احراز هویت بیومتریک آسانتر از وارد کردن رمز عبور پیچیده یا تایپ کردن پین چند بار در روز است. در سناریوی خرید، این فناوری یک عامل ذاتی را به تراکنش پرداخت اضافه می‌کند به این معنی که یک کارت بیومتریک تأیید می‌کند که شخصی که قصد پرداخت را دارد، دارنده کارت واجد شرایط است. به طور خلاصه، هنگامی که یک کاربر کد پین صحیح را وارد می‌کند، ثابت می‌کند که به اطلاعات کارت دسترسی دارد اما هنگامی که آنها از حسگر اثر انگشت برای اسکن داده‌های بیومتریک خود استفاده می‌کنند، هویت خود را تأیید می‌کنند. استفاده از احراز هویت بیومتریک، تراکنش‌های پرداخت بدون تماس را چه با گوشی هوشمند یا کارت بیومتریک، ایمن‌تر می‌کند. در صورت ترکیب، فناوری بدون تماس و بیومتریک نیز تجربه‌ای کاملاً بدون اصطکاک را ارائه می‌دهند.
با وجود عامل سهولت و امنیت، جای تعجب نیست که 74٪ از کاربران جهانی نگرش مثبتی نسبت به فناوری بیومتریک دارند.
احراز هویت بیومتریک و کارت‌های بیومتریک: نویدبخش یک سفر ساده و ایمن‌تر
بیومتریک نوید ایجاد یک تجربه مشتری راحت و بدون به خطر انداختن امنیت را دارد. در این مسیر بانک‌ها می‌توانند از بیومتریک استفاده کنند تا امکان ورود مشتری از راه دور و تأیید هویت او از طریق دستگاه تلفن همراه را فراهم کنند. برای اثبات هویت، از مشتریان خواسته می شود مدارک شناسایی ارائه دهند، سلفی بگیرند و با حرکت دادن سر خود زنده بودن را ثابت کنند. سلفی با اسناد شناسایی مقایسه می‌شود تا اطمینان حاصل شود که هویت ادعا شده با مشتری مطابقت دارد. سپس مشتری می تواند به خدمات بانکی و پرداخت دسترسی داشته باشد و در هنگام انجام امور بانکی و تراکنش، خود را به روشی امن و راحت احراز هویت کند.
بیومتریک همچنین در موارد مختلف پرداخت استفاده می‌شود، به ویژه در هنگام پرداخت در فروشگاه با گوشی هوشمند از طریق اپل، سامسونگ یا گوگل پی. از زمانی که اپل‌پی در سال 2014 شروع به کار کرد، بیومتریک به بخشی جدایی ناپذیر از سفرهای پرداخت نوظهور تبدیل شده است، مانند دستگاه‌های داخل خانه هوشمند یا پوشیدنی‌هایی با قابلیت پرداخت و حسگرهای بیومتریک یکپارچه.
احراز هویت پرداخت بدون تماس در دنیای پس از همه گیری کرونا
در پی همه‌گیری کووید-19، سرویس‌های بدون تماس در سراسر جهان افزایش یافت و تراکنش‌های POS بیشتری حتی بدون لمس پایانه پرداخت یا تحویل کارت به پذیرنده انجام شد. با این حال تراکنش پرداخت با ارزش بالا همچنان باید بصورت تماسی انجام شود.
یک حسگر بیومتریک روی سطح کارت، بدون در نظر گرفتن مبلغ پرداخت، اثر انگشت مشتری را برای هر تراکنش پرداختی (تماسی یا بدون تماس) به طور یکپارچه احراز هویت می‌کند.
در عمل، استفاده از کارت پرداخت بیومتریک با استفاده از گوشی هوشمندی که قبلاً به آن عادت کرده‌ایم، تفاوتی ندارد و 81 درصد از کاربران جهانی می‌گویند که آماده‌اند از اثر انگشت خود به‌جای کد پین استفاده کنند.
اما برای اینکه دارندگان کارت از راحتی و امنیت کارت پرداخت بیومتریک بهره مند شوند، ابتدا باید اثر انگشت خود را از توسط گوشی یا در شعبه بانک ثبت کنند.
پس از ثبت، آنها به سادگی می‌توانند کارت بیومتریک را روی ترمینال POS یک پذیرنده بزنند در حالی که نوک انگشت خود را روی حسگر اثر انگشت نگه داشته‌اند. در همان لحظه اثر انگشت آنها با الگوی بیومتریک ثبت‌شده مقایسه و مطابقت داده می‌شود. این تطابق در تراشه کارت اتفاق می‌افتد، به این معنی که داده‌های بیومتریک هرگز کارت را ترک نمی‌کنند و از این رو با پایانه POS، یا صادرکننده کارت به اشتراک گذاشته نمی‌شوند و از طریق هوا ارسال نمی‌شوند. اگر تطابق موفقیت آمیز باشد، تراکنش پرداخت بدون نیاز به وارد کردن کارت یا کد پین تأیید می‌شود. بهترین بخش این است که پذیرنده نیز نیازی به ارتقای پایانه‌های POS فعلی خود ندارد!
آینده‌ای روشن برای کارت بیومتریک
اگرچه تشخیص اثر انگشت در سال 1971 مانند یک ابزار آینده نگرانه در فیلم جیمز باند به نظر می‌رسید، اما اکنون آنقدر در زندگی روزمره ما جا افتاده است که حتی به سختی متوجه آن می‌شویم. علاوه بر این، تا سال 2024، پیش‌بینی می‌شود که 66 درصد از دارندگان گوشی‌های هوشمند از احراز هویت بیومتریک استفاده کنند (در مقابل 27 درصد در سال 2019). همانطور که ما به آینده نگاه می کنیم، انجمن پرداخت هوشمند پیش بینی می‌کند که کارت پرداخت بیومتریک پتانسیل رشد فوق العاده‌ای دارد.
واضح است که احراز هویت با کارت بیومتریک، علاوه بر پرداخت، در را به روی موارد استفاده متعددی باز می‌کند. به عنوان مثال، امضای امن تراکنش‌های رمزنگاری شده یا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی.
صرف نظر از اینکه آینده چگونه خواهد بود، امروز، کارت بیومتریک به وعده خود مبنی بر ایجاد تجربه کاربری راحت تر و ایمن‌تر عمل کرده است.