پرداخت بدون تماس در حلقه باز؛ آینده حمل و نقل عمومی

به گزارش گروه تحقیق و ترجمه عصربانک، در آینده مشتریان حمل و نقل عمومی چه روش پرداختی را می‌پسندند؟ بیش از 150 سال است که حمل و نقل عمومی شهری و بین شهری، به جزئی از زیرساخت‌های تقریباً تمام شهرهای کشورهای جهان تبدیل شده است. متروها، قطارهای برقی و اتوبوس‌ها که به واسطه صنعتی شدن و نوآوری‌های متعدد فنی روز به روز پیشرفته‌تر می‌شوند، با خلق یک شبکه مجازی، تمام قسمت‌های شهر را به نواحی حومه متصل می‌کنند. شهرهای بزرگ، بدون وجود مترو و اتوبوس‌ها، فرو می‌ریزند، زیرا وابستگی مردم به این روش‌های حمل و نقل ایمن، سریع و قابل اعتماد بیشتر و بیشتر شده است.

به منظور اطمینان از حفظ اثربخشی سیستم حمل و نقل عمومی در آینده، نوآوری‌های متنوعی فراتر از زیرساخت‌های فعلی فیزیکی ظهور پیدا کرده‌اند که از آن جمله می‌توان به روش‌های جدید پرداخت، به ویژه بلیت الکترونیکی و بلیت موبایلی اشاره کرد.

آینده همین حالاست

در بسیاری از مناطق جهان، آینده حمل و نقل، اکنون به واقعیت تبدیل شده است. شهرهایی مثل نیویورک، لندن و توکیو، پیشروی روند جدید تهیه بلیت دیجیتالی و پرداخت بدون تماس هستند. در این شهرها، هر فردی که سوار اتوبوس یا قطار می‌شود، می‌تواند کارت اعتباری یا برنامه پرداخت موبایلی خود را روی یک سنسور مشخص در ایستگاه یا داخل اتوبوس بزند و دیگر ایستادن روبروی دستگاه‌های تهیه بلیت و گشتن به دنبال پول خرد لازم نیست.

بنابراین امروزه بلیت‌های کاغذی و نیز کارت‌های سفر مختص اپراتورهای شبکه حمل و نقل عمومی، دیگر کارایی ندارد. یک کارت اعتباری یا تلفن همراه هوشمند، تمام چیزی است که مسافران بایستی حمل کنند.

و اپراتورهای مرتبط به سفر نیز از این داستان سود برده‌اند. آنها می‌توانند کارمندان کارآمدتری انتخاب نمایند و بهترین قیمت را برای مشتریان خود ضمانت کنند، بدون اینکه لیست قیمت بلیت‌ها را به روز رسانی یا اصلاح نمایند.

نحوه کار به چه شکل است؟

تراکنش‌های کلان حمل و نقل، نام فرایندی است که مسافران را قادر می‌سازد سریعاً از گیت بلیت عبور کرده و پرداخت را در مسیر انجام دهند، که مزایای واضحی، نه تنها برای مسافران بلکه برای شرکت‌های ترابری به دنبال دارد. اساساً دو رویکرد متفاوت برای راه‌اندازی زیرساخت تهیه بلیت الکترونیکی و موبایلی وجود دارد.

شرکت‌ها، پرداخت‌ را در یک حلقه “بسته” یا “باز” پردازش می‌کنند. در حلقه بسته، مسافران، ممکن است در یک سیستم اختصاصی، پرداخت را انجام دهند. در بیشتر موارد، آنها کارت‌های هوشمندی به ابعاد کارت اعتباری دریافت خواهند کرد که قادر خواهند بود مبالغی را جهت پرداخت به آن واریز نمایند.

نقطه ضعف روش حلقه بسته، واضح است؛ مقدار باقی مانده روی کارت، تنها برای هدف تعریف شده، قابل استفاده است. به علاوه، مسافران باید همواره به یاد داشته باشند که کارت خود را شارژ کنند و اپراتورها نیز باید مراقب صدور کارت و به تبع آن، مدیریت پرداخت‌ها باشند.

در حلقه باز، مسافران به سادگی از کارت‌های اعتباری، تلفن همراه هوشمند یا سایر دستگاه‌های موبایل با قابلیت پرداخت مانند ساعت‌های مجهز به قابلیت پرداخت، استفاده می‌کنند. دیگر نیازی به حمل کارت سفر که ممکن است فراموش یا گم شود، نیست. تنها کاری که مسافران باید انجام دهند این است که کارت یا دستگاه خود را روی سنسورهای مربوطه بزنند. به لطف NFC، این امر در مسیر امکان‌پذیر بوده و دیگر نیاز به منتظر ماندن در جلوی دستگاه‌های صدور بلیت نمی‌باشد.

سیستم، از لحظه‌ای که مسافر کارت یا دستگاه خود را روی سنسور قرار می‌دهد، ایستگاه مبدا سفر او را ثبت می‌کند. در ایستگاه مقصد، مسافر مجدداً کارت خود را روی سنسور مربوطه می‌زند و بدین‌ترتیب سیستم هزینه سفر را محاسبه می‌نماید.

پرداخت در حین حرکت

مبنای کار این سیستم، پرداخت به اندازه مصرف است، اگرچه به شما اجازه می‌دهد بیش از آن حدی که تصور می‌کنید سفر نمایید. اگر یک مسافر، چند مسیر را در یک روز بپیماید و هزینه کل بلیت‌های جداگانه از مبلغ بلیت روزانه فراتر رود، او تنها مقدار کمتر را خواهد پرداخت.

طی پردازش در انتهای روز، سیستم به صورت خودکار، بهترین گزینه را انتخاب می‌کند. به طور مشابه، مسافران نمی‌توانند بیش از مقدار مبلغ ماهانه، در یک ماه سفر کنند. این امر موجب افزایش  رفاه و احتمالاً صرفه‌جویی اقتصادی و انعطاف‌پذیری می‌گردد. به علاوه، اعطای تخفیفات ویژه به عنوان جزئی از یک برنامه وفاداری یا طی یک ترفیع خاص نیز امکان‌پذیر است.

و این تنها مسافران روزمره نیستند که سود می‌برند. افرادی که گهگاهی سفر می‌کنند، برای بهره‌مندی از ضمانت کمترین قیمت، نیاز به حمل چیزی بیش از کارت بانکی معمول خود ندارند.

برد-برد، برای همه

مزایای حلقه باز برای هر دو گروه مسافران و اپراتورها در یک سیستم پرداخت بلیت دیجیتالی، بسیار است. مصرف‌کنندگان هیچ‌وقت بیش از حد لزوم پرداخت نمی‌کنند، به کارت اضافی برای پرداخت نیاز ندارند و زمان انتظار را کاهش داده‌اند. شرکت‌های حمل و نقل نیز جهت پذیرش پرداخت‌های دیجیتال، کاهش هزینه‌های عملیاتی خود، افزایش رضایت مشتری و بهبود امنیت پرداخت و حریم خصوصی مشتری نیاز به تغییر بنیادی زیرساخت‌ها ندارند

شرکت‌ها، اطلاعات مسافران را روی کارت‌های اختصاصی ذخیره نمی‌کنند یا مجبور به مدیریت همه چیز با کارت اعتباری نیستند. به لطف اقدامات امنیتی نظیر توکنیزاسیون، داده‌های حساس، محرمانه مانده و سرقت آن ممکن نمی‌باشد.

بنا به دلایل متعدد ذکر شده، اگر در مشاغل حمل و نقل عمومی یا هر کسب‌وکاری که مشمول تهیه بلیت است، فعالیت می‌کنید، سیستم حلقه باز برای پرداخت بدون تماس، موضوعی است که توجه به آن، شدیداً توصیه می‌گردد.